Control

Alexandria Salvatore

Kort bladerde de brunette door het boek. Het was een oud boek, iets dat waarschijnlijk wel wat geld op kon brengen. Naast dit boek had ze nog menige andere boeken in een tas zitten. Het waren niet haar boeken, nee, natuurlijk niet: het waren duidelijk boeken van iemand van de Upper Class. Het was van een gezin geweest dat in het Upper class district woonde, waarvan de vader en moeder op werk zaten en de kinderen naar school waren. Geen zorgen dus, ze had gerust even door het huis kunnen kijken. Sieraden had ze niet snel genoeg kunnen vinden, toen ze opeens de sleutel in de deur had gehoord. Ze had snel wat oude boeken gepakt die er goed en duur uitzagen en was uit een raam weer verdwenen. De persoon zou er nu ongeveer wel achterkomen dat het raam open was geforceerd en wellicht zouden ze niet eens kunnen bedenken wat weg zou zijn. Want wie keek nou in die gigantische boekenkast die de mensen hadden? Alsof ze ooit één boek daarvan hadden aangeraakt. Hmpf. En daar dan maar wat op zitten. Terwijl ze het net zo goed aan iemand van de Lower Class konden geven, voor wat educatie ofzo. De vrouw haalde even diep adem en fronste kort, terwijl ze zich probeerde te concentreren op een bepaalde vrouw. Het duurde even voordat ze het beeld van de vrouw goed genoeg in haar hoofd had, om de transformatie in haar daadwerkelijk te voltooien. Haar plan was immers om deze boeken te verkopen, en aangezien ze zelf immers gewoon over straat wilde kunnen zonder dat iemand naar haar schreeuwde van 'daar is de dief!',
deed ze dat in een andere vorm. In dit geval in de vorm van een blondine, iemand die niet al te chique gekleed was en waardoor ze zich er dus wel een beetje comfortabel in voelde. Een lange jurk was nou eenmaal niet iets wat ze graag droeg. Het enige minpuntje aan deze vrouw, die overigens een jongedame was van de upper class, was dat ze in het echt bruine ogen had. Dat waren een van de zwaktes die haar ability met zich meedroeg, want helaas voor Lexa bleven haar ogen altijd van dezelfde kleur. Dezelfde groene kleur, die je overigens niet vaak zag in de stad Ashmore.
Bruine ogen waren nou eenmaal dominant.

Nadat ze haar tas had opgepakt en even haar kleding goed had gestreken, liep ze met een rechte rug en een zelfverzekerde blik in haar groene ogen het steegje uit waar ze zich even koest had gehouden zodat ze kon transformeren zonder dat iemand haar geheim zou kennen. Ze liet haar blik even door de straat glijden. Er was niks aan de hand. Gewoon een normale ordinaire dag. Een lichte glimlach vormde zich rond haar lippen. There we go. Ze stapte op de boekenwinkel af en maakte de deur zelfverzekerd open, waarna ze net zo zelfverzekerd naar binnen liep. Haar tas zette ze voorzichtig en elegant op de toonbank, natuurlijk moest ze wel een beetje overkomen als een Upper Class. "Goedendag?" Sprak ze, terwijl haar groene ogen de eigenaar van de winkel zochten en ze kort een hand door haar blonde haren haalde.

& Lilith eerst

Zo ziet ze er ongeveer uit, minus de kleding of course

Don't we deserve better than this?