Livin' la vida mocha

Freya had een kut nacht gehad. Ondanks dat ze onder dat punt geen gevoel meer had in haar been, had ze het in haar knie zelf nog wel. Die was nooit helemaal goed geheeld na op meerdere plekken gebroken of verbrijzeld te zijn, dus af en toe deed het nog pijn. En gód, wat deed het dan pijn. Ze had wel wat aspirine geslikt, maar het was niet zo dat ze zomaar morfine rond had liggen dus had ze zich maar door de nacht heen moeten vechten. Onnodig om te zeggen dat ze dus weinig slaap had gehad.

Inmiddels was het ochtend en ging het beter, dus was ze op weg wat caffeïne te halen. Ze moest natuurlijk wel gewoon werken, dus kon ze daar maar beter wakker voor zijn voordat er nog meer ongelukken gebeurden. Eenmaal aangekomen bij het café duwde ze de deur open, waarbij een belletje haar aanwezigheid aankondigde. Er waren een paar tafels vrij maar ook een paar krukken aan de bar, waar ze besloot te gaan zitten. Ze was namelijk niet van plan om heel lang te blijven en daarbij vond ze het altijd wel gezellig om even te kletsen met de mensen die dienst draaiden. Toen ze ging zitten merkte ze dat dat vandaag Stiles was. "Hey Stilinski. Een zwarte koffie graag." zei ze, waarbij ze haar hoofd met haar hand ondersteunde. "Met een dubbele shot espresso." voegde ze eraan toe. Die zou ze wel nodig hebben ja.

Dankbaar pakte ze de koffie aan, waarna ze er meteen een grote slok van naam. Oeh, heet. En bitter. Maar dat maakte niet uit, want het was precies wat ze op dat moment nodig had. Ze keek hem over haar mok heen aan en trok een wenkbrauw op. "Hmm. Zoiets ja." bromde ze toen ze de mok weer voor zich op de bar had gezet. Ze had nou niet echt zin om meteen in details te treden, niet voordat ze een beetje energie had tenminste. Misschien later, als hij nog verder zou vragen dan. Ze was niet het soort mens dat ongevraagd aan de bar haar hele leven ging lopen vertellen. Haar blik viel op het glas dat Stiles hardnekkig aan het boenen was, en de vlek die het probleem leek te zijn. "Laat eens zien." Ze wachtte niet op antwoord maar pakte het glas al uit zijn handen. Een paar keer draaide ze het in het licht om de vlek beter te kunnen zien. "Groene zeep." zei ze, waarna ze hem het glas weer aanbood. Werkt altijd.

Geamuseerd trok ze een wenkbrauw op toen er een stuk zeep voor haar op de bar geknald werd, maar ze pakte het wel op om te inspecteren. Hm. "Moet lukken." antwoordde ze. Het was niet de meest optimale zeep voor de situatie, maar ze zou er wel mee overweg kunnen. Want ja, ze kon het beter zelf doen dan toekijken hoe iemand anders het deed die er minder verstand van had. No offense naar Stiles hoor. Ze liep om de bar heen met het stuk zeep nog in haar hand, wetend dat Isobel het goed zou vinden. Isobel vond alles goed, zolang je maar niks kapotmaakte. "Oké Stiles, watch and learn." Ze liep naar de gootsteen om het glas nat te maken, boende er even op met het stuk zeep en hield vervolgens een bijna helemaal schoon glas weer omhoog om voor Stiles te bewonderen, met een zelfingenomen glimlach op haar gezicht.

Spoiler: