Just give me a reason

Eindelijk had de blondine een vrije dag gekregen. Of eigenlijk had ze die deels genomen. Het was niet zo heel druk vandaag en er waren genoeg guards aanwezig om de Winters te beschermen zou er iets gebeuren. Ze had haar normale kleding aangetrokken die ochtend en was erop uitgegaan. Juwelen of dure ringen die droeg ze niet, daar had ze nooit echt veel interesse in gehad - als guard kreeg ze daarnaast ook niet vaak de optie om die te dragen, omdat dat best onhandig was. Roxanne had zich begeven naar de Main Square. Daar lagen veel winkels en kon ze zich wellicht eventjes vermaken om gewoon even wat rond te kijken en wellicht hier en daar wat nuttige spulletjes te kopen. Ze kon nog precies aanwijzen waar de winkel van haar vader lag. Helaas was daar niet veel meer van over, iemand anders had het pand overgekocht - gezien het een vrij gewild pand was geweest - en er een hele andere winkel van gemaakt. Volgens haar verkochten ze er nu jurken, maar ze kon het niet over haar hart krijgen om er te gaan kijken. Diep in gedachten verzonken liep ze langs de winkels, haar helderblauwe ogen gleden over de dingen die voor de etalages stonden.

De dag verliep perfect, totdat ze langs een van de hogere gebouwen waar enkele appartementen boven lagen en ze opeens een plens water over zich heen kreeg. "Wat krijgen we nou!" Gleed er verslagen over haar lippen heer, terwijl ze haar helderblauwe ogen naar boven richtte. Niemand. Had het gisteren geregend? Misschien had er ergens nog water opgelegen en was dat op haar gevallen.. of had iemand zojuist gewoon een emmer water boven haar hoofd geleegd? Ze liet haar blik over haar kleding vallen. Ze was van top tot teen doordrenkt, verdomme!

& Victoria Ramirez

Daar stond ze dan. Drijfnat. Ze hoorde het water dat van haar kleding droop op de grond tikken en ze zag dat enkele mensen met open mond naar haar staarden. Een groepje jongeren die in de lach waren geschoten had ze een vijandige blik toegegooid, waardoor ze hun monden direct had gesnoerd. Pas maar op, ze had hier geen zin in. Net toen ze van plan was haar weg terug naar haar huis te banen, wat best een eindje was, hoorde ze van boven een verontschuldiging. Haar ogen gleden fel omhoog, dus het was toch iemand geweest die haar had natgegooid! Uit een raam hing een jongere vrouw, die haar aanbood om even naar boven te komen. Dat ze een handdoek zou neerleggen. Ze had even het idee gehad om te weigeren, maar de verontschuldiging had oprecht geklonken. Nadat ze even gezucht had, antwoordde ze dan ook. "Prima, ik zal naar boven komen." Zei ze, waarna ze haar blik van de vrouw afscheurde en richting de deur liep. De blondine was nogal woedend voor wat er was gebeurd, maar ze wist niet hoe ze ging reageren op de vrouw. Het was een foutje, iedereen kon fouten maken, niet waar? Nogal geïrriteerd liep ze de trap omhoog, haar natte schoenen lieten voetsporen op de trap achter, maar dat deerde haar niet echt. Ze liep een gang in en bleef bij de juiste deur staan, althans, ze dacht dat het de juiste deur was. Daar klopte ze op en haalde even diep adem. Dit kon beter niet een of andere grap zijn, want daar was ze niet van gediend.

Hier had ze natuurlijk niet op gerekend toen ze vanmorgen was vertrokken richting de main square. Ze zuchtte zachtjes en wachtte op de vrouw die haar had uitgenodigd naar binnen te komen om de deur te openen. Toen de deur openging liet de blondine even kort haar blik over de vrouw heen glijden. Was zij niet die vrouw van dat circus? Ja, natuurlijk, dat kwam er ook nog bij. Ze glimlachte kort, al was die glimlach niet helemaal oprecht en van harte. "Bedankt," zei ze, waarna ze de blouse en de handdoek aanpakte en richting de deur liep van de kamer waar ze zich volgens de vrouw kon omkleding. Great. Ze sloot de deur achter haar rug en liet haar blik door de kamer vallen.

Het had even geduurd voordat ze zich fatsoenlijk had omgekleed en eigenlijk had de vrouw er expres ook de tijd voor genomen. Ze had nog even rondgekeken in de kamer, voordat ze haar eigen trui netjes had opgevouwen, over haar arm had geslagen en de deur van de kamer had opengedaan. Haar haren waren nog steeds aan de natte kant, maar de rest was redelijk droog. Ze keek de vrouw kort aan en bleef wat ongemakkelijk in de deuropening staan. Het liefst ging ze er direct vandoor, maar de vrouw had thee opgezet en het was.. beleefd om te blijven? Toch?  Bovendien had de blondine niet echt een goed humeur op het moment. Ze was liever gewoon terug naar huis gegaan, in plaats van dat ze zich hier bevond in het huis van een vreemdeling.

Ze moest toegeven, de vrouw deed haar best om het goed te maken. Toen ze de deur had geopend kwam ze aangelopen met twee kopjes thee, die ze op de salontafel in de woonkamer zette. De blondine nam plaats in een van de stoelen en pakte het andere kopje in haar handen om er even zachtjes in te blazen. Het was nog te warm om aan te drinken. Ze knikte zachtjes. "Het is oké, iedereen doet wel eens iets doms, niet waar?" Zei ze, waarna ze even ongemakkelijk glimlachte. Ze maakte het immers niet vaak mee dat ze in iemand anders woonkamer zat, meestal voelde ze zich toch wat meer op haar gemak in het openbaar. In een bar, op de markt, waar dan ook .. maar bij iemand thuis? Nee, niet echt iets waar ze graag was. Niet bij een vreemdeling, in ieder geval. Ze leunde wat naar achteren tegen de leuning van de stoel en liet haar blik kort nog een keer door de kamer heen glijden. De appartementen die boven de winkels lagen zagen er nog best redelijk uit - al dan wel aan de kleine kant, als je Winter's Mansion gewend was, natuurlijk.
Opeens vroeg de vrouw waar ze heen ging voor het incident. De blondine had even de tijd nodig om te antwoorden, waardoor ze een slokje nam van de warme thee. Ze haalde haar schouders wat op. "Winter's Mansion," was haar antwoord, waarna ze haar ogen van de thee omhoog naar de vrouw liet glijden om haar reactie te peilen. Sommigen schrokken immers wel eens als ze met een Royal Guard spraken of überhaupt als ze iemand tegenkwamen die dicht in de buurt stond van de Winters. "En waarom gooide jij het water eigenlijk uit het raam?" Vroeg ze, oprecht nieuwsgierig ernaar.

Ze merkte op dat de vrouw voor haar even verbijsterd naar haar kopje staarde en even zorgde dat ervoor dat een kleine glimlach zich rond haar lippen vormde. Dat effect had haar baan meestal wel op mensen, helaas. Je zou denken dat Royal Guards op handen gedragen werden, maar ze werden eigenlijk gewoon voornamelijk gevreesd door heel veel mensen. Dichtbij de Winters staan had zo zijn voordelen, maar er zaten ook genoeg nadelen aan vast. Roxanne was niet blind, ze wist zelf ook wel dat er genoeg workingclass en middleclass mensen waren die haar en de Winters liever weg hadden. Begrijpelijk knikte ze bij de woorden van de vrouw voor haar. "Ah, dat is inderdaad minder." Besloot ze dan maar te zeggen. Verstopte goten, dat was inderdaad geen fijn iets. "Ik zou daar zeker iemand voor bellen, je water uit het raam gooien is natuurlijk geen manier van leven."
Wederom knikte de blondine nadat de vrouw gevraagd had of ze in dienst was bij de Winters. "Royal Guard." Bracht ze daarop in, aangezien de vrouw voor haar anders wellicht dacht dat ze een chefkok was. Vrouwen waren meestal geen royal guard, immers. "En het bevalt me zeker. De Winters zijn een stuk aangenamer dan je zou denken." Besloot ze dan maar te vertellen, na even nagedacht te hebben. Ze had haar mening nog niet helemaal over de Winters uitgemaakt, want het waren machtige mensen die waarschijnlijk tot veel in staat waren, zodra iemand hen in de hoek duwde. Echter had ze nog geen slechte ervaringen met de mensen. Frederick leek best aardig, naast zijn arrogante trekjes en ook Leorina had zo haar goede kant. Allison had ze zelf persoonlijk nog niet echt gesproken, maar dat kwam nog wel, wanneer je als Guard werkte onder de Winters was dat onvermijdelijk. "Jij werkt in het circus toch? Hoe is dat?" Geïntereseerd keek ze de vrouw voor haar aan. Het was niet echt iets dat ze zelf ooit als baan wilde aannemen, in het circus werken, maar het leek haar wel een.. best interessante baan.