Keep in mind that none of this is fiction
Descendants of Despair :: Yuzov :: South :: Hot springs
Donkere ogen volgde de hond die vrolijk heen en weer aan het springen was. Kort moest hij lachen wanneer Zeus achter een vogel was aangegaan en hij vrolijk hapte naar het dier, maar het natuurlijk altijd miste omdat de vogel steeds hoger begon te vliegen. Sebastian was op weg naar de warm water bronnen, mainly zodat hij wat kon soaken maar ook wel voor iets nuttig. Het plan was dat hij straks wat water mee nam terug naar het kamp voor de mensen die het gebruiken wilde. Zeus was hem natuurlijk gevolgd, de hond was uiteindelijk al een eind voorop gelopen terwijl Sebastian zelf geruisloos door het bos verder wandelde. Weg blijvend van de hoofd paden zodat hij geen mensen zou tegen komen. Nood aan gezelschap had hij vandaag niet, toch geen menselijk gezelschap. Negen van de tien kansen zou hij die de huid nog vol schelden, al was hij langs de andere kant ook wel in de mood voor een van zijn favoriete zaken om te doen. Manipulatie spelletjes, of machtsspelletjes mocht je nog zelf kiezen.
Bij de bron aangekomen trok de jongen zijn donkere shirt uit en gooide dat over een steen, zijn schoenen dropte hij op dezelfde plek. Zeus had een zacht piepend geluid gemaakt bij het zien van de littekens op de rug van Sebastian. ’Rustig maar.’De hond was nog altijd wantrouwig erover, al had hij het dier vaak genoeg gerust gesteld dat het niets meer was. Voelen deed hij het niet meer, iets wat ook in het begin al zo was geweest omdat hij gewoon helemaal lam was van de pijnstillers toen. Pijnstillers die later vervangen werden door iets wat in die periode geweldig was onder de mensen in de stad. Inmiddels was de hond weer het bos in gerend en had Sebastian zich laten zakken in het water.
Outfit & Zeus
& Juul
notes can go here but keep them short?
@sebastian
Al snel werd ze uit haar gedachten getrokken door een onbekend geluid. Ze had haar hand al op het pistool in haar broekzak gelegd toen ze merkte dat dat niet nodig was. Voor haar stond een hond die in de eerste instantie een beetje op een wolf had geleken. Met een kleine glimlach staarde ze het dier een tijdje aan, waarna ze toch wel nieuwsgierig werd waar dit beestje vandaan was gekomen. Ze besloot de richting op te gaan waar het dier vandaan was gekomen,
en vond al snel waar ze naar op zoek was. De hotsprings waren dus toch geen fabel, maar zo te zien had iemand anders dat al eerder ontdekt. Ze kon zich inmiddels ook niet meer uit te voeten maken, want de kans dat de jongeman haar al gezien had was groot. "Goedemiddag," begroette ze hem koeltjes. Ze kon de ontmoeting het beste zo neutraal mogelijk houden. Daarbij waren er meerdere hotsprings aanwezig.
Dat Zeus weer het bos in was gerend was de knul inmiddels al wel gewend. Altijd als Sebastian de hotsprings opzocht ging de hond zijn eigen ding doen, onder andere wat rond lummelen in het bos. Zo was het al vaak genoeg dat er door de hond mensen hem hier kwamen storen, mainly door nieuwsgierigheid. Soms was dat wel eens uitgedraaid op een verhit momentje, maar evengoed op al zwaardere aanvaringen met die persoon in kwestie dan. Maar gelukkig was Sebastian vandaag nog wel goed van humeur. De jongen liet zijn hoofd rusten tegen een van de verwarmde stenen terwijl hij uitkijk op de plek waar Zeus was verdwenen. Meestal vond de hond zijn weg wel terug naar hem, vroeger was dat een ander verhaal geweest toen had hij de pup vaak genoeg kunnen gaan zoeken. Geweldig om het bos te verkennen tho, zo had hij al genoeg plaatsen ontdekt en doorgebriefd aan Romeo die dan wel eens ging kijken als het zijn interesse wekte. Niet super vaak dus.
Met inmiddels gesloten ogen lag hij te chillen in het water. Dit was echt een must voor als je spieren sore waren hoor goddom. Zacht gekraak van bladeren op de grond en een koel klinkende stem deed hem wat meer overeind komen, Sebastian opende zijn ogen en keek de vreemdeling met zijn donkere blik aan. Zeus had weer mooi zijn best gedaan met mensen hierheen lokken blijkbaar. ‘Hey. Toevallig een hond gezien in de buurt?’ Bracht de jongen op een kalme toon aan. Hoewel ze hem had begroet op een vrij afstandelijke toon was het niet aan de orde om haar op dezelfde manier te behandelen. Moest ze iets kwaad in gedachte hebben zou hij haar snel genoeg onschadelijk kunnen maken, en anders deed Zeus het wel. ‘Sebastian, nice to meet you.’
Outfit & Zeus
& Juul
notes can go here but keep them short?
@sebastian
Sebastian was vriendelijk, omdat hij daarmee het verste raakte. Plus hij was eens goedgeluimd gelukkig voor het meisje. Moesten ze in andere omstandigheden elkaar getroffen hebben dan zou hij haar waarschijnlijk als city trash behandeld hebben. Natuurlijk wist hij wel dat ze van de stad kwam, hij had haar zo nu en dan wel eens zien lopen als hij ergens aan het hangen was. Gewoon nooit contact gelegd omdat het niet nodig was, en omdat hij drukker was met andere zaken op die moment. Kort glimlachte hij waarop hij op haar vraag knikte. ‘Hij heet Zeus, trouwe knul alleen gaat hij graag op avontuur.’ Sprak hij schouder ophalend. Yeah, hoe vaak de hond al niet spoorloos was geweest kon hij niet meer op een hand tellen, niet dat het veel uitmaakte uiteindelijk kwamen de twee toch weer samen.
Bij het vertellen van haar naam leek ze te twijfelen. Iets wat bij Sebastian zorgde voor kleine alarmbellen. Waarom zou ze liegen over haan naam? Om zichzelf te beschermen van zo’n bad ass buitenstaander.. Yeah right, dat had ze alleen maar moeten doen als hij een slecht humeur had maar goed moest zij weten. ‘Best wel ja, de enige van wie je hier meestal last hebt ben ik, of Zeus die hier ligt te slapen. Houd van de warmte hier.’ Grijnsde hij kort. ‘Maar hoezo kom je helemaal naar hier? Ze hebben toch een fancy bathouse in de stad?’
Outfit & Zeus
& Juul
Descendants of Despair :: Yuzov :: South :: Hot springs
|
|